σ τ ρ α τ η γ ι κ ή Ε Π Ι Χ Ε Ι Ρ Η Μ Α Τ Ι Κ Ο Τ Η ΤΑ 157 Νέοι ρόλοι αναδεικνύονται στην άσκηση του επαγγέλματός μας. Αναβαθμισμένες υπηρεσίες υγείας απαιτούνται για να καταστεί βιώσιμο το Ελληνικό φαρμακείο. Για όλα αυτά ο φαρμακοποιός θα πρέπει ν’ αναλάβει αυξημένες ευθύνες και να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο σε όλα τα επίπεδα, μέσα στο πλαίσιο της επιστήμης του και του λειτουργήματός του. Μπορεί να ανταπεξέλθει μόνος του ή πρέπει να αναζητήσει συνεργασίες; Η αναζήτηση προσανατολισμού, με στόχο την υπέρβαση της κρίσης του Ελληνικού φαρμακείου, δεν είναι εύκολη υπόθεση, αφού η κρίση αυτή είναι πολυδιάστατη και η αντιμετώπιση της δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τον Έλληνα φαρμακοποιό. Αυτό όμως που είναι σίγουρα στα χέρια των Ελλήνων συναδέλφων, είναι η δυνατότητα τους να βρουν εκείνα τα μέσα και τους τρόπους, που θα βοηθήσουν όλους να απαλύνουν τις συνέπειες της κρίσης, αλλά και που θα βάλουν τις βάσεις για ένα βιώσιμο φαρμακείο που θα μπορεί να ανταποκρίνεται ικανοποιητικά στις αυξημένες ανάγκες των πολιτών, αλλά και στις όλο και μεγαλύτερες απαιτήσεις για προσωπική και επαγγελματική ανάπτυξη των ίδιων των φαρμακοποιών. Αυτό φυσικά συνεπάγεται και ανάληψη αυξημένων ευθυνών, από την πλευρά του φαρμακοποιού, έναντι των απαιτήσεων των πολιτών και των αναγκών διαχείρισης του φαρμακείου. Ανάλυση των αναγκών του επαγγέλματός μας Ας προσπαθήσουμε όμως να προσεγγίσουμε τις διαστάσεις εκείνες της δουλειάς του φαρμακοποιού που κάνουν το έργο του δύσκολο, ιδιαίτερα κάτω από τις σημερινές συνθήκες. Σε παλαιότερη λοιπόν έρευνα που είχε διεξαχθεί στις ΗΠΑ και είχε σαν στόχο της να περιγράψει τις επαγγελματικές δραστηριότητες του φαρμακοποιού, εντοπίστηκαν 4 βασικές δραστηριότητες των φαρμακοποιών, οι οποίες ήταν: 1. Η χορήγηση φαρμάκων 2. Η συμβουλή προς τον ασθενή 3. Η διαχείριση της επιχείρησης 4. Η διαχείριση της σωστής χρήσης των φαρμάκων Στην έρευνα αυτή διαπιστώθηκε τότε, αυτό που όλοι γνωρίζουμε, ότι δηλαδή οι φαρμακοποιοί επιθυμούν να δαπανούν περισσότερο χρόνο στις συμβουλές προς τους ασθενείς και να διαχειρίζονται τη σωστή χρήση των φαρμάκων, παρά να ασχολούνται με τη διαχείριση της επιχείρησης τους και τη χορήγηση φαρμάκων και η τάση αυτή ήταν πιο έντονη ανάμεσα στους νεότερους συναδέλφους. Το κυριότερο όμως ζήτημα δεν αφορά τις επιθυμίες «ημών των ιδίων», αλλά των πραγματικών αναγκών που έχουν δημιουργηθεί όσον αφορά το επάγγελμα του φαρμακοποιού σήμερα. Πράγματι αυτές οι ανάγκες για παροχή υπηρεσιών υγείας έχουν μεγαλώσει «δραματικά» τα τελευταία χρόνια και οι πελάτες-ασθενείς απαιτούν περισσότερη ενημέρωση και συμβουλή. Ανάγκες που έχουν μεγεθυνθεί, τόσο εξαιτίας της αύξησης του μέσου όρου ηλικίας, της αύξησης του πληθυσμού και της χρόνιας νοσηρότητας, αλλά και εξαιτίας μιας άλλης σημαντικής παραμέτρου που είναι η ίδια η φύση πολλών από τις σύγχρονες χρόνιες παθήσεις, που απαιτούν πιο ολοκληρωμένες και πιο πολύπλοκες θεραπευτικές προσεγγίσεις. Η δυσκολία διαχείρισης αυτής της κατάστασης έγκειται στο γεγονός ότι, ανεξάρτητα από το τι επιθυμεί ο ίδιος ο φαρμακοποιός, το σύγχρονο φαρμακείο είναι επιχείρηση που διακινεί χιλιάδες προϊόντα υγείας και δεν μπορεί παρά να είναι «υγιής», προκειμένου να προσφέρει κοινωνικό έργο. Αυτό υποχρεώνει τον φαρμακοποιό σε ένα διττό ρόλο που είναι αυτός του επιχειρηματία και του λειτουργού υγείας. Μάλιστα η κατάσταση αυτή στην χώρα μας, επιβαρύνεται ιδιαίτερα εξαιτίας των διαφόρων γραφειοκρατικών διαδικασιών που το κράτος επιβάλλει σε όλα τα επίπεδα της δουλειάς μας, διαδικασιών που αυξάνουν το χρόνο διαχείρισης σε βάρος του χρόνου συμβουλής με εμφανή αποτελέσματα, τόσο για τους ασθενείς (ταλαιπωρία, κακή χρήση φαρμάκων, κλπ), αλλά και για τον φαρμακοποιό, ο οποίος αδυνατεί να εκτελέσει το επιστημονικό μέρος της δουλειάς του όσο αποτελεσματικά θα ήθελε και επιθυμούσε. Ένα πλαίσιο εργασίας σύμφωνα με τα Βρετανικά πρότυπα Το 2011 η Βασιλική Φαρμακευτική Ένωση της Αγγλίας (THE ROYAL PHARMACEUTICAL SOCIETY), δημοσίευσε ένα πόνημα με τίτλο «The Leadership Competency Framework for pharmacy professionals» (πλαίσιο εργαPHARMACY management KAI EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ • ΤΕΥΧΟΣ 19 | ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2013