112 ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ η συμβουλή σας • Τα ισοφλαβονοειδή της σόγιας αποσκοπούν στην καταπολέμηση της κολπικής ξηρότητας. Έχουν ασθενή οιστρογονική δράση (φυτο-οιστρογόνα), αλλά θα πρέπει να ελεγχθεί το ιατρικό ιστορικό της ασθενή (γυναικολογικός καρκίνος, θρομβοεμβολική νόσος). 3η Περίπτωση Μυκητιασική κολπίτιδα «Έχω φαγούρα και κολπικές εκκρίσεις!» Δεσποινίς 20 ετών ζητάει τη συμβουλή μας «Νομίζω ότι έχω μυκητίαση στον κόλπο! Έχω λευκωπό, αφρώδες έκκριμα και υποφέρω από έντονη φαγούρα και κάψιμο. Τι θα με συμβουλεύατε να κάνω;» «Μήπως έχετε πάρει αντιβιοτικά πρόσφατα;» «Ναι, ο οδοντίατρος μου έδωσε Amoxil την προηγούμενη εβδομάδα.» «Τα αντιβιοτικά μπορούν να διαταράξουν την μικροβιακή χλωρίδα του κόλπου και να ευνοήσουν την υπέρμετρη ανάπτυξη μυκήτων, που οδηγεί σε μυκητιασική κολπίτιδα. Θα χρησιμοποιήσετε αυτή την κολπική κρέμα τοπικά, σε συνδυασμό με αυτά τα κολπικά υπόθετα που έχουν αντιμυκητιασικό φάρμακο. Επίσης, θα πρότεινα τουλάχιστον για τις επόμενες δύο εβδομάδες και έως ότου τα συμπτώματα υποχωρήσουν, να χρησιμοποιήσετε για την υγιεινή της ευαίσθητης περιοχής ένα ειδικό καθαριστικό που δεν θα διαταράξει το pH του κόλπου.»     πλύσεων, αποτελούν προδιαθεσικούς παράγοντες ανάπτυξης μυκητιασικής κολπίτιδας. Τέλος, ορμονικές αλλαγές που προκαλούνται από φυσιολογικές συνθήκες, όπως η εγκυμοσύνη, το προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο και η έμμηνος ρύση, διαταράσσουν την ισορροπία της κολπικής χλωρίδας και ευνοούν την ανάπτυξη των λοιμώξεων από μύκητες. Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση μυκητιασικής κολπίτιδας Θεραπεία Η θεραπεία εκλογής υπήρξε επί σειρά ετών η νυστατίνη, αλλά τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνται οι αζόλες ή τα ιμιδαζόλια, όπως φλουκοναζόλη, κλοτριμαζόλη, μικοναζόλη, εκοναζόλη, ισοκοναζόλη, κετοκοναζόλη και η ιτρακοναζόλη, οι οποίες δρουν αναστέλλοντας τη βιοσύνθεση του τοιχώματος των μυκήτων. Οι αζόλες διατίθενται σε 2 μορφές, είτε για τοπική χρήση (κρέμες ή υπόθετα), είτε από του στόματος (δισκία), με διάρκεια θεραπείας από 1-7 ημέρες. Η τοπική θεραπεία σε ένα ποσοστό 5-10% των ασθενών προκαλεί καύσο στον κόλπο. Μυκητιασική κολπίτιδα Η μυκητιασική κολπίτιδα είναι μία λοίμωξη που στο 80% των περιπτώσεων οφείλεται στο μύκητα Candida albicans που συνήθως ανευρίσκεται στη χλωρίδα του κόλπου, αλλά και του γαστρεντερικού σωλήνα. Ο μύκητας βρίσκεται με τη μορφή των ψευδομυκηλίων, τα οποία αναπτύσσονται σε θερμό, υγρό και πλούσιο σε γλυκογόνο περιβάλλον. Στον κόλπο μεταδίδονται με τα νύχια των χεριών ή από το έντερο. Επίσης, η μετάδοση είναι δυνατή και κατά τη συνουσία. Κλινικά σημεία: παρουσία λευκωπού, πηκτού, τυρώδους εκκρίματος με οσμή ζυμαριού ,το οποίο καλύπτει περιοχές του βλεννογόνου, τόσο του κόλπου όσο και του αιδοίου. Ο βλεννογόνος εμφανίζεται έντονα ερυθρός, φλεγμονώδης και ίσως εξελκωμένος. Η γυναίκα συχνά αναφέρει κνησμό, που γίνεται πιο έντονος τη νύχτα κι επεκτείνεται προς τους βουβώνες και το περίνεο, δυσπαρεύνια και συχνά δυσουρία. Άλλα αίτια που συμβάλλουν στην υποτροπή της Μ.Κ. είναι τα αντιβιοτικά που καταστρέφουν τη φυσιολογική χλωρίδα του κόλπου και ο σακχαρώδης διαβήτης. Επίσης η χρήση οιστρογόνων, η ανοσοκαταστολή (το HIV), η χρήση κορτικοστεροειδών σε συστηματικές παθήσεις και εξατομικευμένες σεξουαλικές συμπεριφορές, όπως η χρήση αντισυλληπτικών, σπερματοκτόνων αλοιφών, τα ενδομήτρια σπειράματα, η συστηματική χρήση κολπικών PHARMACY management KAI EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ • ΤΕΥΧΟΣ 19 | ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2013 Υποτροπιάζουσα μυκητίαση Ως υποτροπιάζουσα μυκητίαση χαρακτηρίζεται η εμφάνιση της λοίμωξης 4 ή περισσότερες φορές μέσα σε ένα χρόνο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι καλλιέργειες είναι θετικές στην Candida albicans. Η πλέον επιτυχημένη θεραπευτική προσέγγιση, ειδικά για την Candida albicans, είναι η παρατεταμένη αντιμυκητιασική θεραπεία με την κετοκοναζόλη (150 mg από του στόματος ημερησίως), την κλοτριμαζόλη (500 mg σε κολπικά υπόθετα εβδομαδιαίως) και την φλουκοναζόλη (500 mg από του στόματος εβδομαδιαίως). Μυκητιασική αιδοιίτιδα Η Candida Albicans είναι ο συχνότερος μύκητας που προκαλεί αιδοιίτιδα. Η κύηση, τα αντιβιοτικά, ο σακχαρώδης διαβήτης κι η ανοσοκαταστολή προδιαθέτουν τις υποτροπές. Το κύριο σύμπτωμα είναι ο κνησμός του αιδοίου με διόγκωση και οίδημα. Παρατηρείται κολπική υπερέκκριση, η οποία είναι λευκόγκριζη, τυρώδης, άοσμος και προσκολλάται στα κολπικά τοιχώματα. Η επιπολής δυσπαρεύνια είναι πολύ συχνή. Ο αιδοιικός καύσος, όπου αναφέρεται από την γυναίκα, αυξάνεται κατά την ούρηση, λόγω της επαφής