Το επάγγελμα στα χέρια μιας σιωπηρής κρίσης
Οι φαρμακοποιοί σήμερα είναι μάρτυρες ενός επαγγέλματος σε κρίση, και αντιμετωπίζουν ανυπέρβλητες προκλήσεις. Η διοικητική υπερφόρτωση, οι ελλείψεις φαρμάκων, η συρρίκνωση των περιθωρίων κέρδους και η αυξανόμενη ανασφάλεια που επιδεινώνεται, φέρνουν τους επαγγελματίες σε δυσβάσταχτη θέση.
Συσσωρεύονται χρέη και φαρμακεία βρίσκονται σε κίνδυνο. Μια διαρκώς αυξανόμενη γραφειοκρατική διαχείριση, ατελείωτα αρχεία! Ελλείψεις φαρμάκων που αναγκάζουν σε συνεχή αναζήτηση και χάσιμο χρόνου. Το επάγγελμα, που ιστορικά θεωρείται σταθερό, βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπο με το καθημερινό άγχος που προκαλεί κατάθλιψη και εξάντληση.
Ένα οικονομικό μοντέλο σε κρίση
Το οικονομικό μοντέλο των φαρμακείων αλλάζει. Τα συμπιεσμένα περιθώρια κέρδους, τα αυξημένα διοικητικά καθήκοντα, οι απαιτήσεις των ασθενών και η έναρξη παροχής την άνοιξη του 2025 των Φαρμάκων Υψηλού Κόστους, αυξάνουν τις υποχρεώσεις του φαρμακοποιού, που πρέπει να ισορροπεί ανάμεσα σε επιστήμονα, επιχειρηματία και φροντιστή.
Το μοντέλο του κλασσικού φαρμακείου που κάποτε λειτουργούσε θετικά, έχει πλέον αλλάξει. Τα φαρμακεία είναι πολλά, τα e-shop πετυχαίνουν πολύ χαμηλότερες τιμές από τα φυσικά καταστήματα και μέσα σε όλα ο φαρμακοποιός πρέπει να καινοτομεί για να ευημερεί, να ψάχνει τις πιο βιώσιμες λύσεις για τη βέλτιστη χρήση του στοκ και του χώρου. Τα παραπάνω απαιτούν υψηλού επιπέδου διαχείριση τόσο οικονομική όσο και ψυχολογική.
Δραματικές συνέπειες για τη δημόσια υγεία
Αυτή η κρίση θα έχει δραματικές επιπτώσεις στο σύστημα υγείας. Ένας εξαντλημένος φαρμακοποιός σημαίνει εξασθενημένη φροντίδα του ασθενούς, αυξημένο κίνδυνο σφαλμάτων φαρμακευτικής αγωγής και μείωση της αποτελεσματικότητας της φροντίδας. Οι φαρμακοποιοί είναι σήμερα τα πρώτα θύματα ενός συστήματος που, στην επιθυμία του για έλεγχο, ξεχνά την ευημερία όσων διασφαλίζουν τη συνέχειά του.
Οι δυσκολίες του επαγγέλματος έχουν συνέπειες πολύ πέρα από τις πόρτες των φαρμακείων: η πρόσβαση στην κρατική υγειονομική περίθαλψη είναι δύσκολη και ο φαρμακοποιός είναι και παραμένει πάντα στην άκρη του δρόμου. Αυτό του δίνει ένα σημαντικό πλεονέκτημα, αλλά και τη μεγάλη ευθύνη, να διατηρήσει την εμπιστοσύνη των ασθενών και την ποιότητα των υπηρεσιών. Το διακύβευμα είναι μεγάλο: δεν πρόκειται απλώς για τη διάσωση ενός επαγγέλματος, αλλά για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας ενός ουσιαστικού κρίκου στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης.
Η εξουθένωση του φαρμακοποιού απαιτεί αποφασιστική δράση για τη διατήρηση ενός επαγγέλματος που δεν σταματά ποτέ να προσφέρει.
Οι φαρμακοποιοί δεν πρέπει να είναι μόνοι: η αλληλεγγύη, η αναγνώριση και η θεσμική υποστήριξη, πρέπει να βρίσκονται στο επίκεντρο της απάντησης σε αυτήν την κρίση.
Πόπη Χαραμή
Φαρμακοποιός
Σύμβουλος Φαρμακευτικών Υπηρεσιών
