Ο Διαβήτης είναι μια χρόνια εξελικτική ασθένεια, που απαιτεί μεγάλη προσοχή, συμμόρφωση με τη θεραπεία και υιοθέτηση συγκεκριμένων καθημερινών συνηθειών, για μια ζωή.
Όλα αυτά, είναι δυνατό να διατηρήσουν την απαιτούμενη ισορροπία στον οργανισμό, αποτρέποντας τις επιπλοκές.
Η ενημέρωση και επιμόρφωση του ασθενή, τον καθιστούν κινητοποιημένο και αυτόνομο στη διαχείριση της πάθησης του, γεγονός που οδηγεί στη βελτίωση της ποιότητας ζωής του.
Ποιες είναι οι καθημερινές συνήθειες τις οποίες θα πρέπει να υιοθετήσει ο διαβητικός ασθενής;
Μια στρατηγική διατροφής ευέλικτη
Ο διαβητικός ασθενής θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός ως προς τις διατροφικές του συνήθειες, χωρίς όμως να νιώθει περιορισμένος.
Έχει τις ίδιες ενεργειακές ανάγκες με έναν μη διαβητικό, ωστόσο σε περίπτωση αυξημένου βάρους θα πρέπει να περιορίσει τις προσλαμβανόμενες θερμίδες, ελαττώνοντας κυρίως τις λιπαρές τροφές με κεκορεσμένα λίπη.
Μια απώλεια της τάξης του 5% του σωματικού του βάρους, είναι γενικά αρκετή για να βελτιωθούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Οι διατροφικές συστάσεις, αφορούν όχι μόνο τη θρεπτική σύσταση των γευμάτων, αλλά και τη συχνότητά τους.
Ο διαβητικός, μπορεί να καταναλώνει όλες τις τροφές, αλλά όχι ακανόνιστα και κυρίως χωρίς να παραλείπει γεύματα. Η κατανομή των θρεπτικών ουσιών στην αρχή ή στο τέλος ενός γεύματος έχει επίσης τη σημασία της.
Οι υδατάνθρακες θα πρέπει να κατανέμονται σωστά μέσα στη μέρα, για να ρυθμίζουν τη μεταγευματική υπεργλυκαιμία. Τα σάκχαρα ταχείας αφομοίωσης, θα πρέπει να αποφεύγονται (γλυκά, ζαχαρώδη, αναψυκτικά…) καθώς αυξάνουν άμεσα τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα.
Οι φυτικές ίνες και οι πρωτεΐνες κατεβάζουν τη υπεργλυκιδαιμική δύναμη των τροφών, με αποτέλεσμα ένα γεύμα να είναι λιγότερο «επικίνδυνο» όταν περιέχει συνδυασμό όλων των θρεπτικών συστατικών.
Τέλος, η κατανάλωση ενός φρούτου σε κάθε γεύμα ή σαν κολατσιό, είναι άκρως ωφέλιμη διότι τα φρούτα είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και φρουκτόζη, επιλέγοντας κατά προτίμηση τα μήλα και τ’ αχλάδια.
Τα σπορ σαν θεραπεία!
Η ευεργετική συμβολή ορισμένων σπορ στους διαβητικούς, έχει αποδειχθεί. Η κατάλληλα προσαρμοσμένη και σύμφωνα με τις ανάγκες σωματική άσκηση, οδηγεί στην αύξηση της μυϊκής μάζας, μείωση της αντίστασης στην ινσουλίνη και του καρδιαγγειακού κινδύνου καθώς και βελτίωση της εξισορρόπησης της γλυκόζης στο αίμα.
Στους υπέρβαρους διαβητικούς, μια τακτική φυσική άσκηση προσφέρει διπλό όφελος, διότι όχι μόνο χάνουν βάρους αλλά μειώνουν και τα επίπεδα των λιπιδίων στο αίμα.
Ένα επί πλέον όφελος της άσκησης, είναι η βελτίωση της δράσης της ινσουλίνης (παγκρεατικής ή φαρμακευτικής), διότι συμβαίνει μια καλύτερη διείσδυση της γλυκόζης στους μύες.
Όσο μεγαλύτερη είναι η γλυκαιμία τόσο η φυσική άσκηση την κατεβάζει. Προσοχή! Η υπογλυκαιμία, αποτελεί ένας από τους σημαντικότερους φόβους του ασκούμενου διαβητικού γι αυτό και θα πρέπει να τρώει κάτι πριν την άσκηση και να ρυθμίζει τις δόσεις της ινσουλίνης ανάλογα με την άσκηση που κάνει.
Πάντα όμως να έχει μαζί του 1-2 κύβους ζάχαρης. Επίσης, να τρώει κάτι ελαφρύ το βράδυ, ώστε να αποφεύγονται οι υπογλυκαιμίες κατά τον ύπνο.
Εάν ο διαβήτης είναι καλά ρυθμισμένος, κανένα σπορ δεν απαγορεύεται, αρκεί να γίνεται σωστός έλεγχος, με την αυτομέτρηση.
Τα συνήθη και τα πλέον κατάλληλα σπορ είναι το γρήγορο περπάτημα, το ποδήλατο, το σκι, και το κολύμπι. Η σωματική άσκηση, συνίσταται για τους διαβητικούς τουλάχιστον 3-4 φορές την εβδομάδα για 20-40 λεπτά.
Ταξιδεύοντας με τον διαβήτη.
Μία χρόνια πάθηση όπως ο διαβήτης, δεν θα πρέπει να εμποδίζει έναν ασθενή στο να κάνει πράγματα που τον ευχαριστούν και ενισχύουν την καλή του διάθεση!
Εφ’ όσον ο διαβήτης τύπου Ι ή τύπου ΙΙ είναι σωστά ρυθμισμένος, δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον διαβητικό ασθενή να αποφεύγει τα ταξίδια, ακόμη και τα πιο μακρινά.
Ωστόσο, χρειάζεται να είναι πάντα προετοιμασμένος κατάλληλα.
Αρχικά, θα πρέπει να είναι οργανωμένος ετοιμάζοντας το υλικό που θα πρέπει να πάρει μαζί του: αγωγή ινσουλίνης καθώς και το σύστημα αυτομέτρησης, σε διπλάσιες από τις απαιτούμενες ποσότητες, σε 2 ξεχωριστούς ταξιδιωτικούς σάκους και αν είναι δυνατόν σε χειραποσκευή, ώστε να μην χαθούν.
Αυτό, δεν απαγορεύεται από τα συστήματα ασφαλείας των αεροδρομίων. Επίσης, θα πρέπει να προσαρμόσει τα ωράρια της ινσουλινοθεραπείας με τα πιθανά μεταβαλλόμενα ωράρια της χώρας προορισμού αλλά και τις λήψεις με τη τοπική ώρα προορισμού. Σε περίπτωση του διαβήτη τύπου ΙΙ, να ακολουθήσει το συνηθισμένο διάστημα μεταξύ 2 λήψεων φαρμάκου.
Είναι προτιμότερο να αποφύγει μια δόση παρά να πάρει μια δόση πολύ κοντά στην άλλη.
Θεραπευτική επιμόρφωση, το «κλειδί» της συμμόρφωσης του διαβητικού ασθενή!
Ο σωστή ενημέρωση και εκπαίδευση ενός ασθενή που πάσχει από μια χρόνια πάθηση όπως ο διαβήτης, έχει ένα ρόλο «κλειδί» πάνω στην αποτελεσματική διαχείριση και κατ’ επέκταση στην βελτιστοποίηση της ποιότητας ζωής.
Η σωστή ενημέρωση πάνω στις ιδιαιτερότητες της θεραπείας, τους λόγους για τους οποίους θα πρέπει να χορηγείται κάθε φάρμακο, τη σωστή διατροφή και τον στόχο του τακτικού αυτοελέγχου, βοηθούν τον ασθενή να κατανοήσει και συμμορφωθεί με τις συνήθειες αυτές.
Ως αποτέλεσμα, ο ασθενής γίνεται πιο αυτόνομος στη διαχείριση της πάθησης του, ακολουθώντας μια αγωγή που θα τον βοηθήσει στην ευεξία του. Ο ασθενής ιδιοποιείται της πάθησής του και της θεραπείας του!
Όλη αυτή η διαδικασία της θεραπευτικής επιμόρφωσης, αποτελεί μέρος των υπηρεσιών υγείας που προσφέρουν οι σύγχρονοι επαγγελματίες υγείας στους ασθενείς τους.
